Czego żałują współczesne dwudziestoparolatki?

http://demotywatory.pl/4105190/Najwieksza-sztuka-w-zyciu-jest-smiac-sie-zawsze-i-wszedzie-Nie-zalowac-tego-co-bylo-nie-bac-sie-tego-co-bedzie

Dzisiaj buszując w czeluściach internetowych wpadł mi w ręce raport z badań przeprowadzonych wśród ponad 3,5 tysiąca czytelniczek popularnego magazynu
(Wyniki raportu) i o zgrozo, sama zaczęłam się zastanawiać 'czego żałuję'? Całe popołudnie spędziłam na rozmyślaniu i konfrontowaniu swoich planów i marzeń z tym, co udało mi się osiągnąć.Bilans zysków i strat wyszedł jaki wyszedł, bo przecież zawsze można było wybrać, tak, a nie inaczej. Zrobić coś szalonego, bądź odpuścić. Powiedzieć coś, lub zachować to dla siebie, albo na inną chwilę. Każdy chyba stanął w życiu przed takimi dylematami. Osobiście uważam, że nigdy żaden wybór nie będzie w stu procentach trafiony,  i że będzie nas tak samo mocno satysfakcjonował po 10 latach, jak w chwili, gdy podejmowaliśmy decyzję. Żałować mogę wielu rzeczy, pytanie jednak czy warto to robić. Czasu nie cofnę, zapewne nie stanę przed identyczną sytuacją, w której miałabym podjąć podobną decyzję - więc pytam się, po co czegokolwiek żałować i trwonić bezsensownie czas na rozmyślanie w stylu: gdybym wtedy podjęła inną decyzję byłoby zupełnie inaczej.
Może warto taki tok myślenia zamienić na: gdybym wtedy nie podjęła tej decyzji, nie osiągnęłabym tego, co mam teraz, lub nie byłabym w tym miejscu, w którym teraz jestem. Czy to nie brzmi o wiele lepiej?
Zapewne jeszcze wiele razy wybiorę nie tak jak powinnam  wybrać w danej chwili, może nawet przemknie mi przez myśl, że żałuję danego wyboru i powinnam iść w przeciwnym kierunku. Może będę się zastanawiała, co by było gdyby...Oczywiście "mogłabym żałować każdego po­pełnione­go błędu, każdej nieuda­nej próby, ale czymże bym była bez nich?"(cyt.  Hayley)